Ara Nieto era ben pequena cando empezou a cantar a Rianxeira, coa súa avoa. A súa nai, de Noia, e o seu pai, de Mazaricos, emigraron a Londres. Alí coñecéronse, alí naceu o amor e alí naceron tanto a súa irmá como ela. « Vin para Mazaricos con seis anos», conta Ara. « Meus pais viron que me gustaba moito cantar, as profesoras dicíanlle que me levasen a canto, e acabaron apuntándome en baile e pandeireta», explica. Máis tarde entraría ao Conservatorio de Noia, «para facer algo moi parecido a canto, violoncelo», chancea. Ao canto, engade, foise achegando a través de escolas de música e non tiña nin os 18 cando, cun amigo, integrou un dúo que ofrecía actuacións en acústico. Nieto integrou despois a orquestra Os Españois, de Negreira, e agora é parte da Principal, formación coa que ten actuacións todo o ano, tamén no inverno. Ao mesmo tempo, estuda en Santiago un dobre grao de filoloxía inglesa e española e asegura que lle «apaixona», pero o seu é o canto e o baile: « Na miña cabeza é ou primeiro». Traballou seis meses nunha panadería, de xaneiro a xuño do 2021, pero foi aí cando recibiu a chamada de Principal e non lle custou elixir: «Botaba moito de menos cantar, subir ao escenario…».